Ian McEwan – The cockroach

   
Releasedate: 2019
Gekocht: Thalia.de, Große Str. 70, Kleve, Duitsland

Voor het schrijven van deze titel, heeft McEwan ingrediënten geleend van Kafka’s klassieker The Metamorphosis uit 1915. Sinds de release van Kafka’s versie, hebben veel geleerden zich gewaagd aan een werkelijke interpretatie. Vele zagen in de vertelling een diepere symboliek. De meningen hierover lopen nog altijd uiteen, waardoor de titel van Kafka zich tot cultstatus heeft verheven.

De uitvoering van McEwan lijkt minder gevoelig voor multi-interpretatie. De metafoor is zo sterk, dat je niet lang hoeft te zoeken naar waar het verhaal werkelijk overgaat. Hoewel nergens als zodanig genoemd, is The cockroach een onmiskenbare metafoor voor het absurde politieke klimaat waaruit de Brexit geboren is. Het wil wat zeggen over de onvoorstelbaarheid van onze realiteit, wanneer McEwan naar Kafka grijpt om dit absurdisme uit te leggen.

Het is een politiek boek, maar nooit stoffig of eentonig. Het is indrukwekkend zoals McEwan continue de satirische toon in de vertelling weet te gebruiken om het verhaal grappig en fris te houden. Met bijzondere kundigheid zet hij de gewiekstheid van politici uit een. Ik voel daarbij de hoop dat de werkelijkheid anders is, met de vrees dat dit waarschijnlijk niet zo is.

Het is beangstigend zoals McEwan de discrepantie schetst tussen wat politici de bevolking voorhoudt om stemmen te winnen en wat ze zelf werkelijk denken en doen. Je krijgt het idee van een vervuilde democratie waarin niks is wat het lijkt en iedereen elkaar bedot. Ze onderhouden een dubbele agenda en verraden hun naasten om hun eigen targets te halen.

Kortom
Een eigentijdse satirische metafoor voor het absurde politieke klimaat waaruit de Brexit is ontstaan. Een grappige maar beangstigende weergave van de werkelijke motieven en drijfveren in de politiek.

Plusjes
+ Het lijkt erop dat alleen aan de hand van Kafka’s absurde vertelling, onze eigen realiteit uitgelegd kan worden. McEwan gebruikt deze ingrediënten op een originele treffende manier.

+ McEwan schetst met goed voorstelbare voorbeelden de gewiekstheid van politici. Hoewel je niet zeker weet of deze praktijken echt gebeuren, kun je je het bij het lezen wel goed voorstellen.

Minnetjes
– De unieke kant van het verhaal is de wezenlijke transformatie. In de vertelling krijgt dit aspect zodanig weinig aandacht, dat het je bijna niet zou opvallen. Ineens is de transformatie een feit.

– De transformatie heeft in het verdere verhaal weinig gevolgen voor het denken en doen van het hoofdpersonage, terwijl je dit wel zou verwachten en het verhaal mogelijk nog leuker zou maken.

Beoordeel deze recensie of deel jouw mening over het boek.