Releasedate: 1953
Gekocht: The bookexchange, Klovenierburgwal 58, Amsterdam
Deze bundel korte verhalen, lijkt puur spierballenvertoon van Ray Bradbury. Met de grote variatie aan vertellingen, toont hij zijn bijzondere wendbaarheid als schrijver.
Hij lijkt je met de bundel mee te nemen naar de uiterste grenzen van zijn fantasie. Elk verhaal verrast je weer als een compleet nieuw type vertelling in een fascinerende nieuwe wereld met originele personages. De personages kennen niet veel diepgang, maar dat compenseert hij met de originaliteit van de verhalen.
Hij schakelt moeiteloos tussen een kinderlijk sprookje over een onzichtbare jongen, een diepzinnige western over de zin van het leven en een bloederig Japans verhaal. Wat de verhalen sterk maken, is dat Bradbury de unieke details van het universum consequent door vertaald tot op klein detail. Alles in het universum klopt. Van de wijze waarop de personages spreken, tot de subtiele details van de wereld waarin de personages bewegen. Bij elk nieuw verhaal weet je niet wat je kunt verwachten.
Hij weet elke type vertelling naar zijn hand te zetten en is nooit te betrappen op schrijven volgens een vaste formule. Bijna niks van dit schrijven toont de Bradbury die dertig jaar voor deze titel zijn klassieker Fahrenheit 451 schreef. Alleen The great fire zou zich in hetzelfde universum kunnen afspelen. De korte verhalen lijken te getuigen van zijn ontwikkeling als schrijver. Een schrijver die zijn pen geslepen heeft en je nu met nog minder woorden zijn fantasie in weet te trekken.
| Score | |
| Deus ex-machina | 3 (Laag = goed) |
| Worldbuilding | 3 |
| Personages | 3 |
| Oordeel | 3 (Van 5) |
Kortom
Een veelzijdige bundel korte verhalen waarmee Bradbury laat zien zich als een wendbare kameleon door verschillende type vertellingen te kunnen bewegen.
Plusjes
+ Ondanks dat de verhalen kort zijn, levert Bradbury een volledige kloppende wereld af als stevige fundering voor elk nieuw verhaal.
+ Door de veelzijdigheid tussen de verhalen, bevat de bundel voor elk type lezer wel een mooie vertelling.
Minnetjes
– Een enkel verhaal leest alsof je naar een bevredigend einde toewerkt. Echter, lijken sommige verhalen alleen te gaan om het tonen van een wereld, waarbij een einde soms überhaupt ontbreekt.
– In sommige verhalen in sprake van voorafschaduwing. Bradbury plaatst dan een hint waarvan je later in het verhaal vervolg verwacht. Veel voorafschaduwing lijkt echter meer een doel dan een middel, en volgt hij niet op. Dit leid af van het verhaal. (Je gaat letten op de verkeerde details.)
Beoordeel de recensie of deel jouw mening over het boek.
Sejul Nerve 