Ray Bradbury – Fahrenheit 451

   
Releasedate: 1953
Gekocht: The bookexchange, Klovenierburgwal 58, Amsterdam

In deze vertelling van Ray Bradbury, wordt gedrukte literatuur als bedreiging gezien voor de vreedzame samenleving en het welbevinden van de bevolking. Literatuur zou de mens verontrusten, ontroeren, beangstigen en obstinaat maken. Boeken zijn daarom verboden bezit en worden direct verbrandt. De bevolking wordt zorgeloos en zoet gehouden met oppervlakkig hapklaar vermaak.

Per bladzijde, worden de overeenkomsten tussen de wereld van Fahrenheit 451 en die van ons steeds sterker. Zoals hedendaags onze aandachtspanne strak is afgericht om zelf niet na te hoeven denken. Zoals ook wij onszelf zorgeloos en zoet houden met het alom aanwezige oppervlakkige vermaak. Denk aan de (stiekem) tijdrovende socialmediafeeds, zoals van Facebook, Instagram, etc.

Net als mede sci-fi hits uit de jaren 50’, draait ook dit verhaal om een normale man, die als enige ontdekt dat niks is wat het lijkt. Vermoedens vormen zich geleidelijk tot een overtuiging en vervolgens de eenzame levensmissie om de wereld wakker te schudden. In Fahrenheit 451 is deze normale man Montag: Lid van een korps verantwoordelijk voor boekverbranding. Langzaam ziet Montag de oppervlakkigheid van zijn werk en zijn leven in en de kracht die schuil gaat in de boeken die hij dagelijks verbrandt.

Vanaf bladzijde één, schemert er een onmiskenbare subliminal message tussen de regels door: Je gedachte prikkelen door te lezen is niet altijd prettig. Boeken kunnen je verontrusten, gespannen maken of beangstigen. Wel helpt een geprikkelde geest bij het kunnen zien van de werkelijkheid. Montag laat zien dat deze werkelijkheid soms moeilijk te accepteren is, maar alles beter dan leven in een leugen. Ook doet de vertelling je begrijpen waarom vluchten in oppervlakkig vermaak zo fijn is

Kortom
Een tijdloos betoog voor het blijven prikkelen van je geest om de werkelijkheid te kunnen zien. Over waarom strijden voor de werkelijkheid het ultieme doel is, versus met de massa leven in een leugen.

Plusjes
+ Veel worldbuilding geschiedt tussen de regels door. Deze absurde wereld schetst daarom vanaf bladzijde 1 een eenduidig decor voor het verhaal zelf.

+ Hoe absurd de wereld ook, de verhaalwendingen zijn logisch, maar ook nog verassend. Ray Bradbury verlaagd zich nooit tot een magische wonderoplossing, terwijl dit soms onvermijdelijk lijkt.

Minnetjes
– Sommige hersenspinsels van Montag zijn zo hyper-associatief, dat ze overkomen als de stem van een verwarde stoner. Deze vreemde uitvoerige dromerige gedachtegangen halen je uit het verhaal.

– Ray Bradbury is expert in showing vs telling. Hij geeft de lezer prachtige woorden om zelf tot verbeelding te komen. Soms is de verbeelding echter te cryptisch. Iets meer tell zou dan helpen.

Beoordeel de boekrecensie of deel jouw mening over het boek.