Releasedate: 1932
Gekocht: Boekhandel ’t Spui, Oude markt 5, Vlissingen
Huxley beschouwde de samenleving kritisch en geloofde niet in een beschaving waarin individualisme en technologische vooruitgang samen gaan. Zijn overtuiging werd gesterkt tijdens zijn bezoek aan het vrijgevochten commerciële Amerika. De afschuw die hij toen voor het oppervlakkige kuddegedrag ontwikkelde is een inspiratiebron gebleken voor zijn latere werken.
Met Brave new world lijkt Huxley te verkennen, welke absurde voorwaarden er nodig zijn om een utopische beschaving te bereiken. Bij het lezen is het echter soms moeilijk te zeggen of zijn visie puur satire betreft, of opvattingen welke hij werkelijk idealiseert. Verschillende details hebben eng veel raakvlakken met het verdoemde Arische derde rijk. Ook Hitler beoogde vanaf bevruchting alles in werking te stellen voor het scheppen van de übermensch en de bijhorende idealistische samenleving.
Huxley’s utopie kent echter zo’n grote absurditeit, dat de schijn van radicale idealen snel verdwijnt. Ook hij waagt zich aan beïnvloeding van de embryonale ontwikkeling ten behoeve van de staat, maar met een duidelijk satirische twist. Sommige embryo’s worden bijvoorbeeld geconditioneerd voor een carrière in de staalindustrie, door hen dan al te laten wennen aan lood en hitte. Ook bekritiseerd hij de consumptiemaatschappij. Reparatie van kleding is een groot taboe, onder het credo: The more stitches, the less riches
Net als vergelijkbare grote scifi-titels zoals Fahrenheit 451 en 1984, wordt het volk bewust dom gehouden met oppervlakkig vermaak. Alles om kritisch denken en onderscheiding van de massa te voorkomen. Individuen die zich te zelfbewust worden en de kudde ontstijgen worden naar een eiland verbannen, om te voorkomen dat zij de rest van de bevolking beroeren.
Score | |
Deus ex-machina | 0 (Laag = goed) |
Worldbuilding | 5 |
Personages | 5 |
Oordeel | 5 |
Kortom
Een satirische verkenning van een toekomstige utopie, waar de mens een gelukkig maar oppervlakkig leven leid. Een utopie die alleen werkt onder invloed van drugs en controle van een totalitair bewind.
Plusjes
+ Huxley benadrukt de absurditeit van zijn utopie handig, door deze te aanschouwen door de ogen van savage John. Hij komt uit een reservaat met normen en waarden vergelijkbaar met die van ons.
+ Zijn utopie is zeer gedetailleerd en kent vele wetten en regels. Huxley geeft je deze ongemerkt terloops mee, op een logische passende wijze in het verhaal, zonder dat het afleid.
Minnetjes
– Huxley demonstreert de absurditeit van zijn utopie met soms schokkende voorbeelden. Soms zijn deze voorbeelden echter alleen schokkend, zonder wat toe te voegen aan het verhaal. (Zoals de aanmoediging van intimiteit onder kinderen.)
– De bevolking is ongeloofwaardig tam. In Orwell’s 1984 werd er wel onderlinge twijfel gedeeld over de wijze van regeren, maar durfde niemand wat te zeggen. Hier lijkt de absurditeit niemand te verbazen.